سرزمین یزد جلوه‌هایی از باشکوه‌ترین و درخشانترین میراث فرهنگی و تمدن کهن ادوار مختلف تاریخی ایران را در خود جای داده است‌. تاریخ سکونت انسان در این خطه از هزاره سوم پیش از میلاد فراتر رفته است‌، به طوری که در عهد پیشدادیان طوایف در حال کوچ از بلخ به پارس‌، این سرزمین را یزدان‌، نامیدند و از آن زمان به بعد یزد محل عبادت شد. از مهم‌ترین مراکز اسکان اولیه این سرزمین به مهرپادین (مهریز) فهرشان‌، پهره (فهرج‌)، خورمیش‌، ادر (اردکان‌)، شواز، قلاع موبدان (میبد)، طرنج‌، عقدا و اشکذر می‌توان اشاره کرد. شهر یزد به عنوان محلی پاک و مقدس در رأس تمام آبادی‌های مزبور قرار داشته است‌.