Blog-1 (3286)
طبقه بندي هاي فرزند
متولد 1285
هنر > تجسمی:
حسین لرزاده در سال 1285 هـ.ش در تهران، کوچه قلمستان نزدیک باغ و حمام حاج عبدالصمد چشم به جهان گشود.
پدر ایشان استاد محمد لرزاده از معماران نامی دوره اتابک و همکار حاج حسن صنیع الدیوان، معمار اتابکی بود. از یادگارهای استاد محمد لرزاده، میتوان از مسجد حاج حسن صنیع الدیوان، سید نصیر الدین، یکی دو ایوان در مدرسه سپهسالار، از گردن به پایین گنبد سر قبر آقا و خط بنایی دور آن و حوضخانه آینه کاری حسینیه امیربهادر یاد کرد. استاد حسین لرزاده از هفت سالگی چندی نزد میرزا حسن به مکتب رفت.
سپس به مدرسه مقابل منزل محتشمالسلطنه فرستاده شد و استعدادهای هنری ایشان از همان زمان نمایان گشت. در محضر درس پدر نیز از بهترینها بود؛ در حالی که دیگر هنرآموزان از سختی کار در رنج بودند او با وجود سن کم، چند زمینه گره را در کلاس طراحی میکرد آن چنان که همگان را به حیرت میانداخت.
پس از اتمام دوره ابتدایی به دبیرستان سلطانی واقع در پل امیربهادر و از آنجا به مدرسه کمال الملک برای یادگیری مجسمه سازی رفت. این دوران یک سال و نیم به طول انجامید. سپس به محضر درس سیدمحمد تقی نقاش باشی رفت. در تمام این دوران، علاوه بر مکتب، درخانه نزد پدر نیز مشق معماری میکرد.
پس از خلع احمد شاه از سلطنت، کارگاه نقاشی سید محمد تقی نقاش باشی واقع درخیابان ناصریه به دلیل طرح اصلاحی خیابان، از میان رفت و استاد لرزاده با کسب اجازه از استاد خود، کارگاه کوچکی جنب مسجد مجدالدوله، بین چهارراه حسنآباد و گذر تقیخان به نام «نقاشخانه حسین لرزاده» دایر کرد. پدر استاد در سال 1305 درگذشت. در این زمان استاد لرزاده با دعوت استاد جعفرخان کاشانی که دست اندر کار ساختن عمارت سنگی تپه علیخان در سعد آباد بود، به کار نقاشی در یکی از اتاقهای این عمارت مشغول شد.
پس از آن، طراحی و ساخت سر در ایرانی برای بانک شاهی واقع در توپخانه - بانک تجارت کنونی- را انجام داد. رسمیسازی سر در مدرسه دارالفنون و بالکن پیرایش در ابتدای خیابان لالهزار و مطبعه یمنی در خیابان فردوسی نیز از کارهای ایشان در این دوران است.
پس از آن عمارت محروقه مجلس شورای ملی را تعمیر کرد. استاد لرزاده در سال 1311 برای ساختن آرامگاه فردوسی به توس رفت و مدتی با مرحوم عماد الکتاب که در آن هنگام ایام کهولت را میگذراند و برای خطاطی اشعار و نوشتههای مقبره حکیم توس به آنجا رفته بود، همدم و محشور شد و شبها در نزد او مشق خط میکرد. خود وی از قول مرحوم عمادالکتاب میگوید: «حالا چه عیبی دارد در کنار معماری، خوب هم بنویسی».
تاریخ پایان آرامگاه فردوسی مصادف با 30 سالگی استاد بود. وی در ضمن آن اشعاری نیز ذکر کرده است:
به شمسی شد اتمام آرامگه
هزار و سه صد از پیاش، سیزده
پس از اتمام کار آرامگاه فردوسی، استاد به تهران بازگشت و مشغول به کار کاخ مرمر شد. گنبد این کاخ هم از آثار ایشان است. همچنین بنا به درخواست آیت الله بروجردی، مسجد اعظم قم را طرح ریزی و اجرا کرد.
از دیگر یادگارهای ایشان تعمیر و ساخت قسمتهایی از حرم مطهر حضرت سید الشهداء است و بدین مناسبت به سمت معمار افتخاری ابا عبدالله الحسین نایل آمد.
استاد حسین لرزاده بعد از 98 سال زندگی اواخر شهریور ماه 1383 دار فانی را وداع گفت.
استاد لرزاده کار بر روی 842 مسجد را در افتخارات خود دارد که از آن جمله است:
- مسجد لرزاده، خیابان لرزاده، خیابان خراسان
- مسجد سلمان، خیابان شهباز، خیابان غیاثی
- مسجد سجاد، خیابان جمهوری
- مسجد اعظم قم، خیابان موزه
- مسجد مهدیه، خیابان ری
- مسجد امام حسین، خیابان امام حسین
- مسجد فخریه، خیابان امیریه
- مسجد زعیم، خیابان منیریه
- مسجد فرازنده، خیابان شوش
- مسجد سپه سالار، خیابان بهارستان
- مسجد انبار گندم، خیابان ری
- مسجد سنگی، خیابان ری
- مسجد عمار، خیابان سپاه و چند مسجد دیگر
منبع : مركز معماري ايران
متولد 1325
فرامرز شریفی معمار ایرانی است.
شریفی در سال ۱۳۳۴ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۴۲ با درجه عالی از این دانشکده فارغ التحصیل شد. او از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۷۲ با مهندسان مشاور آرتیمان همکاری می کرد و از سال ۱۳۷۲ فعالیت حرفه ای مستقل خود را آغاز نمود. او همچنین از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱ عضو کمیته معماری حوزه معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران بوده است.
او داوری چند دوره «جایزه بزرگ معمار» را نیز در کارنامه فعالیت های خود دارد.
اندیشه و سبک معماری
آثار فرامرز شریفی متاثر از اندیشه های معمارانی چون ماریو بوتا، رنزو پیانو، مایکل گریوز، کارلو اسکارپا و هوشنگ سیحون است. شش سال تحصیل زیر نظر هوشنگ سیحون در دانشکده هنرهای زیبا، تجربه پرباری را برای شریفی به همراه داشته است. او اخلاق در طراحی معماری، استفاده بجا و درست از مصالح و سادگی مینیمالیستی در طرح را از سیحون آموخته است.
آثار معماری او از لحاظ تنوع مصالح، حجم های خالص و توپر، تاکید بر محورهای تقارن، سازمان دهی های مرکزی، فضاهای محصور شده در فرم هندسی معین به معماری کلاسیک نزدیک است. از این رو می توان آثار او را تلاشی برای تلفیق سلیقه کلاسیک در کالبدی مدرن دانست. حجم های ساختمان های او سنگین، توپر و دارای سلسله مراتب فضایی کلاسیک هستند. بخش های متصل به زمین با مصالخ خشن تر و سنگهای چند ضلغی بندکشی شده پوشیده می شود و انتهای ساختمان با سقفهای شاخص، تعریف می شود. سطوح بناهای او معمولا با قاب بندی هایی تقسیم می شوند که از اختلاف سطح یا اختلاف رنگ و جنس مصالح ایجاد شده است. نماها همواره متوازنند و این توازن یا از طریق تقارن و یا با ایجاد تعادل میان فضاهای پر و خالی نما حاصل شده است. استفاده از احجام خالص و قواعد هندسی مشخصه نماها و فضاهای داخلی آثار شریفی است.
آثار
• خانه در سعدآباد، ۱۳۵۶
• مجموعه مسکونی گرامی، ۱۳۶۵
• ساختمان مسکونی در کامرانیه، ۱۳۶۹
• مجموعه مسکونی در احتشامیه، ۱۳۶۹
• مجموعه مسکونی ندا، ۱۳۷۰
• خانه دیباجی، محمودیه، تهران، ۱۳۷۱
• خانه امیری، دزاشیب، تهران، ۱۳۷۵
• ساختمان مسکونی در نیاوران، ۱۳۷۶
• ساختمان اداری کردستان، تهران، ۱۳۸۲
• دفتر کار برای یک همکار، محمودیه، تهران، ۱۳۸۳
پانویس
1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ بانی مسعود، امیر، ص۳۴۵
2. ↑ «جایزه معمار ۸۳». جایزه بزرگ معمار. بازبینیشده در ۱۱ خرداد ۱۳۹۱.
3. ↑ «جایزه معمار ۸۵». جایزه بزرگ معمار. بازبینیشده در ۱۱ خرداد ۱۳۹۱.
منابع
بانیمسعود، امیر. معماری معاصر ایران. تهران: نشر هنر معماری قرن، ۱۳۸۸. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۱۷۲-۱۱-۹.
«Faramarz Sharifi». ArchNet. بازبینیشده در ۱۱ خرداد ۱۳۹۱.
منبع:مركز معماري ايران
متولد : 1356
فرهاد احمدی فارغ التحصیل رشته مهندسی معماری و شهرسازی از دانشکده هنرهای زیبای، دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۶ میباشد. شروع کار وی پس از انقلاب اسلامی با ساخت مجموعه مسکونی و خدماتی در مناطق محروم استان خراسان؛ و بعد از وقوع جنگ ایران و عراق نیز در باز سازی مناطق جنگی میباشد.
زندگینامه
وی در سال ۱۳۴۸ خورشیدی به دانشکده هنرهای زیبای، دانشگاه تهران وارد شد و در سال ۱۳۵۶ از این دانشگاه فارغالتحصیل شد.
زندگی حرفهای
وی از جمله معماران معاصر ایران به شمار میرود که طرحهای خود را با گرایش آکادمیک و مبتنی بر اصول نظری تبیین شدهای طراحی مینماید و با تاکید بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا، معماری خاصی را پدید آوردهاست. به طور کلی فرهاد احمدی در طی دو دههٔ گذشته در کنار آموزش معماری و مسئولیتهای دیگر حدود سی طرح ارائه کردهاست، که اغلب آنها در حد ملی بوده و مضمون فرهنگی داشتهاند.
فرهاد احمدی از سال ۱۳۶۰ عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی شهید بهشتی است.
جوایز
مسابقات
• سال ۱۳۷۴- مسابقه محدود کتابخانه ملی ایران- تهران، مابین پنج مشاور منتخب، (ظاهرأ مقام سوم) اعلام نشده، (اولین مسابقه بین¬المللی قبل از انقلاب)
• سال ۱۳۷۵- مسابقه محدود مرکز کتب خطی وتصویری در شبه قاره، پاکستان- اسلام آباد، مابین سه مشاور (مقام اول)،
• سال ۱۳۷۶- مسابقه محدود مرکز مدیریت صنعتی در کردان- کرج، مابین ۹ مشاور، طرح منتخب منتقدان جامعه حرفه¬ای
• سال ۱۳۷۹- مسابقه محدود مجموعه مسکونی نمایندگان مجلس در تهران، ما بین سه مشاور (مقام اول)،
• سال ۱۳۸۱- مسابقه محدود مجموعه ساختمانهای اداری وزارت نفت، تهران، ما بین هشت مشاور (جزء چهار طرح منتخب اول)، پر اهمیت ترین طرح پس از انقلاب اسلامی، و اولین مسابقه بین المللی با همکاری گروه BATTLE MACCARTY از انگلیس که در سازمان ارزیابی ساختمانهای پایدار در لندن (BREAME) درجه EXCELLENT دریافت نمود.
موقعیتهای ملی و بین المللی
• سال ۱۹۹۸ به عنوان معمار منتخب از آسیا درBIANUAL-ROROS معماری در نروژ به دلیل طراحی مرکز فرهنگی دزفول
• سال ۱۹۹۸ - سخنرانی در دانشکدههای معماری BERGAN & TORNDHIEM
• سال ۲۰۰۲ – به عنوان معمار منتخب از ایران در BIANUAL-GOLF معماری در امارات - دوبی در رابطه با هویت و معماری نوین و معرفی طرحها (مایکل هاپکینز از انگلیس، آرتا سوزوکی از ژاپن، ایو مونو از فرانسه و نادر اردلان از کویت دعوت شده بودند)
• سال ۲۰۰۷- سخنرانی در سمینار UNESCO در پکن - چین در مورد GENTRIFICATION در بافتهای تاریخی و توضیح طرح جنوب میدان نقش جهان (PROPOSAL برگزیده از ایران که موجب مشارکت مالی آن سازمان با شهرداری اصفهان گردید)
• سال ۱۳۸۶- دریافت نشان و لوح زرین برای رتبه اول طراحی ابنیه دولتی و عمومی (طرح¬های ملی)- (برای چهار طرح ساخته شده سفارت ایران در سئول، کره جنوبی - مرکز فرهنگی اصفهان - مرکز فرهنگی دزفول و مرکز نمایشهای آئینی تهران) در اولین همایش ملی و مسابقه معماری و طراحی شهری، (جشنواره شیخ بهائی) توسط وزارت مسکن و شهرسازی
عضویت در مراکز علمی و پژوهشی
• ۱۳۶۲-عضو گروه برنامه ریزی معماری در ستاد انقلاب فرهنگی،
• ۱۳۶۱-۱۳۶۳-مسئول دفتر فنی بازسازی مناطق جنگی، جهاد سازندگی،
• ۱۳۶۸-۱۳۷۲-مسئول دفتر فنی مراکز فرهنگی در وزارت فرهنگ وارشاد،
• ۱۳۷۰- عضو نظام مهندسی،
• ۱۳۷۲-۱۳۷۶-مشاور شهرداری و شرکت فرهنگ و توسعه در طرح مراکز فرهنگی،
• ۱۳۷۹-۱۳۸۲-عضو شورای هدایت فنی وزارت امور خارجه،
• ۱۳۸۰- عضو جامعه معماران،
• ۱۳۸۰-۱۳۸۴-عضو ژوری مسابقات مختلف در وزارت مسکن و شهرسازی،
• ۱۳۶۲-۱۳۸۶-تاسیس دفتر شخصی در تهران
• ۱۳۸۳-۱۳۸۶-عضو هیئت مدیره مهندسین مشاور دوران شهر
• ۱۳۸۶- عضو گروه مصوبین طرحهای ویژه در شهرداری تهران - معاونت شهر سازی
• ۱۳۸۷ - عضو گروه راهبری شهرهای نوین - معاونت شهر سازی - وزارت مسکن و شهرسازی
• ۱۳۸۷- عضو ژوری اولین دوره مسابقه طراحی داخلی،
• ۱۳۸۷- عضو ژوری هشتمین دوره مسابقه معماری مجله معمار،
• ۱۳۸۸- عضو ژوری مسابقه معماری سازمان نظام مهندسی خوزستان،
• ۱۳۸۸- عضو هیئت موسس انجمن معماری سبز ایران
سوابق کاری
مهمترین طرحهای بین المللی
• ۱۹۸۵ غرفه ایران در نمایشگاه بین المللی اکسپو ۸۵ در تسکوبا، به همراهی دفتر فنی دانشگاه شهید بهشتی،
• ۱۹۹۰ غرفه ایران در نمایشگاه بین المللی در دوبی
• ۱۹۹۱ غرفه ایران در نمایشگاه سنآنجل در مکزیکوسیتی
• ۱۹۹۲ غرفههای جهانگردی در نمایشگاه¬های ITB در میلان و برلین
• ۱۹۹۲ طرح اولیه برای بازسازی MAISON DE L، IRAN در پاریس
• ۱۹۹۳ غرفه ایران در نمایشگاه بین المللی اکسپو ۹۳ در تهجان
• ۱۹۹۹ ساختمان اقامتگاه سفیر ایران در سئول- کره جنوبی،
• ۲۰۰۰ ساختمان سفارت ایران در سئول، کاندید جایزه آقا¬خان و دریافت لوح زرین در اولین همایش معماری و طراحی شهری وزارت مسکن و شهرسازی-۱۳۸۶
• ۲۰۰۱ طرح سفارت ایران در استکهلم
مهمترین طرحهای داخلی
• ۱۳۶۵ - ساختمان مرکز فرهنگی دزفول - کاندید جایزه آقا خان، طرح منتخب برای BIANUAL-ROROS-۱۹۹۸ در نروژ و دریافت لوح زرین در اولین همایش معماری و طراحی شهری وزارت مسکن وشهرسازی - ۱۳۸۶،
• ۱۳۶۷- ساختمان مرکز فرهنگی بین المللی اصفهان، - کاندید جایزه آقا خان، طرح منتخب مهندسین اصفهان و دریافت لوح زرین در اولین همایش معماری و طراحی شهری وزارت مسکن وشهرسازی - ۱۳۸۶
• ۱۳۷۰- طرح تالار شهرداری و مجموعه خدمات شهری تبریز،
• ۱۳۷۲- طرح مرکز سرگرمیها و خانه جوان تهران،
• ۱۳۷۴- شهرکتاب شعبه مرکزی بازسازی و طراحی داخلی، تهران،
• ۱۳۷۶- ساختمان اداری فرشته، تهران،
• ۱۳۷۸- طرح مجموعه مسکونی رودکی، شمیران، تهران،
• ۱۳۸۲- طرح تئاتر تجربی و مرکز خرید صبا، تهران، (در حال اجرا)
• ۱۳۸۳- طرح یادمان شهدای دفاع مقدس، قصر فیروزه - تهران،
• ۱۳۸۵- خانه مسکونی و دفتر کار، الهیه، تهران، (در حال اجرا)
• ۱۳۸۶- بازطراحی جنوب میدان نقش جهان
• ۱۳۸۶- طراحی جامع دانشگاه هنر اصفهان و طرح ساختمانهای دانشکده¬های مربوطه، اصفهان
• منابع
1. ↑ . http://www.kianavahdati.com/documentView.aspx?type=32&id=-2147483635. بازبینیشده در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۱.
2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ . http://onsa.persianblog.ir/post/297. بازبینیشده در ۲۸ دسامیر ۲۰۱۱.
3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ . http://archurb.sbu.ac.ir/Desktopmodules/Sbu_ProfessorsPage/SP_Fa.aspx?userid=352&lng=Fa. بازبینیشده در ۲۸ دسامیر ۲۰۱۱.
منبع:مركز معماري ايران
فرشید موسوی متولد 1344 شیراز است .
او استاد بخش معماری دانشگاه هاروارد است و این رشته را در دانشگاههای GCD، کالج لندن، داندی و مدرسه معماری بارتلت نیز تدریس میکند.
پیش از تاسیس دفتر معماری خارجی همراه با آلخاندرو زارا یولو در سال ۱۹۹۲ در لندن، موسوی مسئولیت طراحی ساختمان رنزوپیانو در جنوا و اداره دفتر معماری کلان شهر روتردام را نیز بر عهده داشت.
این معمار همچنین در دانشگاههای UCLA، کلمبیا، پرینستون و چند مدرسه معماری دیگر در اروپا به عنوان ناظر فعالیت میکند.
او به مدت ۸ سال در اتحادیه معماری لندن مشغول به تدریس بود و در این مدت ریاست موسسه معماری فرهنگستان هنرهای زیبا در وین را نیز بر عهده داشت.
علاوه بر سرپرستی این فرهنگستان، فرشید موسوی بین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵ در این موسسه به تدریس نیز مشغول بود.
شرکتی که این معمار زن در لندن تاسیس کرده و به نام دفتر معماری خارجی (FOA) مشغول به فعالیت است به عنوان یکی از برجستهترین و خلاقترین شرکتهای معماری در طراحیهای شهری و چشماندازها در سراسر جهان به حساب میآید.
این شرکت تا به حال پروژههای بینالمللی زیادی در نقاط مختلف جهان اجرا کرده است که اکثر آنها نامزد کسب جایزههای بینالمللی در طراحی بودهاند.
از این طرحها میتوان به گذرگاه دریایی یوکوهاما در ژاپن، پارک بزرگ بارسلونا همراه با تالارهای کنفرانس محوطه سرباز، هتل بلومون در گروننیگن هلند، ساختمان پلیس بزرگ بارسلونا همراه با تالارهای کنفراس محوطه سرباز، هتل بلومون در گروننیگن هلند، ساختمان پلیس در لاویلا یویاسا اسپانیا و غرفه نمایشگاه صادرات بین المللی اسپانیا اشاره کرد.
از طرحهای در دست احداث FOA هم میتوان از ساختمان تئاتر "ترودیا" در اسپانیا و مرکز فن آوری لوگو ونو و مرکز اسکان اجتماعی مادرید نام برد.
FOA در کشورهای دیگر هم طرحهایی در دست ساخت دارد.
ساختمان اصلی ناشران در پاجو کره جنوبی، مرکز جدید موسیقی BBC در لندن، دانشگاه هنر و طراحی در انگلستان و دفاتر کار مختلف با مقیاس بزرگ در هلند از طرحهای هستند که توسط FOA در حال اجرا و ساخت هستند.
جوایزی که تا به حال شرکت FOA دریافت کرده شامل جایزه معماری از یک میرال 2۰۰۳، جایزه معماری کانگاوا در ژاپن 2003، دو جایزه جهانی RIBA در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵، جایزه ویژه نقشه برداری عمرانی در نهمین نمایشگاه سالانه معماری ونیز 2004 و جایزه معماری چارلز جنکس ۲۰۰۵ میشود.
اکثر فعالیتهای این شرکت و طرحهای در دست اقدام FOA در تعداد زیادی کاتالوگ به چاپ رسیدهاند و به این وسیله این فعالیتها به مردم معرفی میشوند.
فرشید موسوی علاوه بر اینکه عضو ثابت کمیته طراحی بین المللی (IDC) در لندن است یکی از اعضای گروه مشاورین معماری و طراحی پارلمان انگلستان نیز به شمار میآید.
در نوامبر ۲۰۰۵ موسوی به عنوان مسئول کمیته برگزارکننده اعطای جوایز معماری آقاخان برگزیده شد.
منبع:مركز معماري ايران
فارغ التحصیل معماری از انستیتوی پرات در نیویورک
فیروز فیروز: فارغ التحصیل معماری از انستیتوی پرات در نیویورک، دفتر اهری و فیروز را در نیویورک تأسیس کرد.
برخی کارهای این دفتر در مجلات معماری به چاپ رسید. این دفتر برای طراحی ساختمان یک مسجد در جده عربستان جایزه اول مجله بین المللی بنیاد آقاخان را به دست آورد.
فیروز پس از بازگشت به ایران دفتر فیروز و همکاران را تأسیس کرد. پروژه دو خانه برای دو دوست در گنبد، رتبه اول جایزه بزرگ معمار در زمستان ۸۰ را نصیب او کرد.
منبع:مركز معماري ايران
باقر آیتالله زاده شیرازی سال 1315 در نجف اشرف به دنیا آمد.
او پس از تکمیل تحصیلات متوسطه در دبیرستان دارالفنون وارد دانشکده هنرهای زیبای تهران شد.
او دارای دکترای مرمت آثار تاریخی به سال 1350 از دانشگاه رم است.
وی پس از بازگشت به ایران، دفتر فنی سازمان حفاظت آثار باستانی ایران را در اصفهان بنیان گذاشت و در تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور در 1364 تلاش موثر داشت.
این معمار در دانشگاههای تهران، علم وصنعت، شهید بهشتی و سایر موسسات آموزش عالی کشور، به تدریس میپرداخت.
باقر آیتاللهزاده شیرازی، فرزند عالم ربانی مرحوم سیدمحمد حسین است.
وی به سبب مهاجرت پدرش برای تحصیل در نجف اشرف، در همان شهر در سال 1315 به دنیا آمد اما در همان اوان کودکی به همراه خانواده به ایران بازگشت.
دوره ابتدایی را در نجف و تهران گذراند و در سال 1335 از دبیرستان دارالفنون فارغ التحصیل شد.
پس از آن به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و در سال 1342 با رتبه عالی و به عنوان دانشجوی ممتاز با مدرک فوق لیسانس از دانشگاه فارغالتحصیل شد.
آیتاللهزاده پس از گذراندن یک سال از دوره عالی شهرسازی دانشکده مذکور برای ادامه تحصیل در دوره تخصصی پژوهشی مرمت آثار تاریخی در سال 1343 عازم ایتالیا شد.
سال 1346 به منظور پژوهش در بستر تاریخ معماری و شهرسازی ایران به میهن بازگشت.
در سال 1350 از رساله خود درباره احیای مرکز تاریخی فرهنگی اصفهان با رتبه عالی در دانشکده معماری رم دفاع کرد.
آیتاللهزاده شیرازی پس از اخذ دکترای خود در رشته معماری از دانشگاه رم ایتالیا در سال 1350به تالیف وتحقیق پرداخت و نیز در سال 1364تلاش شایانی در تاسیس سازمان میراث فرهنگی کشور و برگزاری کنگرههای مختلف علمی در ارتباط با معماری و شهرسازی کرد.
باقر آیت الله زاده شیرازی در ساعت 19:15 روز 28 مردادماه ایست کامل قلبی کرده و هنگام رسیدن اورژانس به محل برگزاری بزرگداشت، فاقد علایم حیاتی بوده است.
با این حال، او به بخش احیای بیمارستان منتقل شد، ولی پس از 20 دقیقه انجام عملیات، احیا موفق نبود.
وی که چند دقیقه در مراسم بزرگداشت خود سخن گفت، ابتدا با خواندن آیه هایی از قرآن با این معنی که ما اجر کسی را که به درستی عمل کند، از بین نخواهیم برد، از پدرش یاد کرد که از او خواسته بود شغلی را انتخاب کند که عاقبت بهخیر شود.
باقر آیتاللهزاده شیرازی در مراسم آخرین تجلیل وی در فرهنگستان هنر اعلام داشت: من برای آنکه دعای مردم و پدرم پشت سرم باشد، در گام نخست مرمت مساجد را انتخاب کردم.
این هنرمند معمار، زبان انگلیسی- ایتالیایی را به خوبی میدانست و برای اولین بار جایزه بزرگ معماری آقاخان را در زمینه مرمت به اتفاق اوژتیو گالری ایتالیایی کسب کرد.
به علم و تولید اعتقاد داشت.از کمبود علم و صنعت و استفاده آن در معماری ایران رنج می برد و می گفت: "ما در انقلاب صنعتی سهیم نبودیم و باید جبران کنیم راهی جز این نیست".
وی شهر را به نام شهر اسلامی قبول نداشت . می گفت اسلام شهر نداشته ولی در هر منطقه جغرافیا انسانها با فرهنگ و تولید و علم خود تحت فرهنگ اسلامی شهرهای خود را ساختهاند که در آن شهرها بزرگانی جهانی تربیت شدند.
منبع:مركز معماري ايران
متولد ۱۳۳۰
بهرام شیردل (متولد ۱۳۳۰ خورشیدی) معمار ایرانی است.
زندگینامه
در سال ۱۹۷۸ میلادی از دانشگاه تورنتو کانادا در رشته معماری فارغالتحصیل شد.وی در سال ۱۹۸۲ میلادی دوره تخصصی معماری را در آکادمی هنری کرنبورک در ایالت میشیگان آمریکا، زیر نظر دانیل لیبسکیند گذراند.
اولین فعالیت حرفهای وی همراه با تاسیس دفتر معماری " مهندسان مشاور آکس رونو " در لسآنجلس بود و پس از آن دفتر دیگری با عنوان " مهندسان مشاور شیردل و کینیپس " در شهر لندن به فعالیت خود ادامه داد و همچنین این دفتر در ایران با عنوان " مهندسان مشاور شیردل و همکاران " در تهران از ۱۳۷۶ خورشیدی فعالیت معماری خود را ادامه داد.
سایر فعالیتها
بهرام شیردل علاوه بر انجام پروژههای حرفهای معماری، به عنوان مدیر و استاد برنامه تخصصی طراحی معماری در مدرسه لندن و همچنین به عنوان استاد در " انستیتو معماری کالیفرنیای جنوبی " دانشگاه هاوارد و دانشگاههای دیگری در آمریکا و اروپا به تدریس معماری پرداخته است. معماری او بارها در نشریات و نمایشگاههای مختلف دنیا در معرض نمایش قرار گرفته است.
آثار
سبک طراحی آثار وی به دستههای زیر بخشبندی میشود:
• استفاده از دیاگرامهای هندسه فولد
• استفاده از دیاگرام فرم آثار هنری
• استفاده از دیاگرام فرم بدون مرکز
پروژه کتابخانه اسکندریه در مصر، تالار همایش "ثارا" در ژاپن، از جمله مسابقاتی است که شیردل در آن جایزه دریافت کرده است. شیردل در ایران دو پروژه موزه ملی آب ایران را طراحی کرده است. کتابخانه کانسای ژاپن هم از آثار طراحی شیردل است.
از دیگر پروژههای وی میتوان به موزه ملی اسکاتلند، طراحی شهری در متاپولیس لوسآنجلس اشاره کرد.
افتخارات
• دریافت مدال نقره «کریستوفر رن» از انجمن صنفی معماران کانادا و نماینده ملکه بریتانیا در سال ۱۹۷۹
• رئیس برنامه طراحی معماری در A.A. لندن ـ از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶
• دریافت نشان طلا برای شهرسازی شهر جدید شانگلیو در چین (۱۹۹۵)
نقدها
بهرام شیردل توجه خاصی به روابط بین فضاها و فضا دارد در نتیجه با توجه به سیر تحول معماری وی میتوان او را مشابه جان هیدک دید که یکی از دغدغههای اصلیاش روابط فضایی و حجمی است.
به باور منتقدانش تا دهه چهارم زندگی در جرگه معماران مولف و مطرح جهان به ویژه در رویکرد فولدینگ محسوب میشود ولی دهه آخر فعالیتش به خصوص ۵ سال آخر، زندگی حرفهای او در هالهای از انزوا فرو رفته است.
منابع
مركز معماري ايران
1. ↑ http://hamshahrionline.ir/details/148592
2. ↑ نقد آثای از معماری معاصر ایران نوشته کامبیز حاجی قاسمی
3. ↑ بهرام شیردل
فارغ التحصیل معماری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
بهرام شکوهیان: فارغ التحصیل معماری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران می باشد و دارای سابقه کار در دفاتر معماری است. هم اینک مدیر دفتر معماری پادیاوپارت است. طرحهای او در مسابقات زیادی رتبه کسب کرده اند.
متولد سال ۱۳۲۰
داراب دیبا متولد سال ۱۳۲۰ معمار اهل تهران است.
تحصیلات
وی در دانشگاه ژنو و آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای بلژیک تحصیل کرد.
فعالیتها
داراب دیبا در سمتهای زیر فعالیت داشتهاست:
• استاد دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران
• استاد مدعو دانشکده هنرهای زیبا پاریس
• استاد مدعو دانشگاهام. آی. تی
• استاد مدعو دانشگاه هاروارد
• مسئول بخش دکترای معماری دانشگاه تهران
• مشاور وزارتخانههای فرهنگ، مسکن و شهرسازی و امور خارجه
• حضور در هیئتهای داوری طرحهای مختلف ملی و بینالمللی معماری و طراحی
• عضو هیأت داوران اصلی جایزه معماری آقاخان (ژنو ۲۰۰۱)
جایزهها
• دریافت جایزه وزارت مسکن و شهرسازی و ریاست جمهوری در معماری به خاطر طراحی و مدیریت در پروژه مسکن ارزان قیمت برای کارکنان دانشگاههای علوم پزشکی تهران
هدایت کارگاههای طراحی و فعال در کنفرانسها و سمینارهای داخلی وبینالمللی، عضو رابط هیأت تحریریه چندین مجله بینالمللی معماری و سردبیری مجله معماری و شهرسازی، نگارش کتابهایی چون
آثار
از مهمترین طرحهای وی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
• سفارت ایران در برلین، که این یکی به خاطر پیوند میراث فرهنگی با معماری معاصر در کتاب دانشگاه برلین به عنوان اثر برگزیده انتخاب شده است، از جمله فعالیتهای این هنرمند معمار محسوب میشوند.
کتابها
• معماری معاصر ایران (ژنو ۲۰۰۴)
• خانههای سنتی اصفهان (پاریس ۲۰۰۱)
• معماری مساجد معاصر کشورهای اسلامی (لندن ۱۹۹۵)
• اصول طراحی معماری (تهران ۱۳۶۹)
وی از سال ۱۳۴۸ نمایشگاههای نقاشی و طراحی متعددی برگزار کرده است و در نمایشگاههای جمعی در داخل و خارج از کشور در زمینه عکاسی، نقاشی و طراحی مشارکت داشتهاست.
منابع
مركز معماري ايران
1. ↑ داراب دیبا
2. ↑زندگینامه داراب دیبا
متولد سال ۱۲۹۹ تهران
بیوگرافی:
• عبدالعزيز فرمانفرمائيان متولد سال ۱۲۹۹ تهران.
• دانش آموخته رشته معمارى از دانشكده هنرهاى زيباپاريس (بوزار).
• بنيانگذار نخستين دفتر «مهندسين مشاور» در مقياسى ملى و بين المللى ۱۳۳۳.
• تدريس كوتاه مدت در دانشكده هنرهاى زيبا دانشگاه تهران دهه ۳۰.
• طراحى و اجراى بسيارى از بناهاى معروف و ماندگار معمارى معاصر به تنهايى يا با همكارى معماران و ديگر دفاتر معمارى ايرانى و خارجى.
• يكى از پل هاى اصلى ارتباط معماران ايرانى وخارجى.
• شهرسازى در كرج، كرمان، اصفهان وتهران.
• تهيه نقشه طرح جامع شهر تهران با همكارى «ويكتور گروئن» آمريكايى با نظر به تأمين يك نظام توسعه عناصر جديد متناسب با فرهنگ ايرانى، حل مشكلات موجود با پیش بینی ۵ میلیون نفر جمعیت.
• طراح موزه فرش تهران، كاخ نياوران، كاخ مادر سعدآباد، مسجد دانشگاه تهران و ...
• عرضه و معرفى فناورى پيشرفته در بلندمرتبه سازى با روش هاى ضد زلزله
• اداره همزمان دو دفتر معمارى و شهرسازى درايران و يونان (تهران و آتن)
• فعاليت گسترده در زمينه ساختمانهاى ادارى، مسكونى، بهداشتى و درمانى، فرودگاهى، مذهبى، صنعتى، فرهنگى، تجارى و تأسيسات شهرى.
فرمانفرمائيان جزو نخستين نسل از معماران تحصيل كرده ايرانى در خارج از كشور نيز به حساب مى آيد. جزو كسانى كه در پاريس و در دانشكده «بوزار» تعليم ديده اند و به گسترش آموزه هاى كلاسيك اين دانشكده در ايران آن دوران پرداخته اند. به همين خاطر هم مى توان از او به عنوان يكى از معماران نسل نخست معمارى مدرن و معاصر ايران نام برد.
به دليل اقتصاد راكد و ضروريات بازسازى پس از جنگ ، تنها توجهى نمايشى به معمارى و شهرسازى مى توانست صورت بگيرد. اين دوران تنها به پيدايش نمادهايى از يك هويت ملى روزافزون انجاميد: تصاوير گذشته اى افتخارآميز مانند آرامگاه هاى نوبنياد يا بازسازى شده دانشمندان، شاعران وقهرمانان ملى و تصاويرى كه بر نظامى نوين دلالت داشتند. مانند ميدان هايى با مجسمه نماد رهبرى ملى در مركز آن كه در همه جا به چشم مى خورد. بناهاى يادبود اين دوران، كه عمدتاً قبل از جنگ جهانى دوم ساخته شدند، اغلب كوچك و با طرح هايى هنرمندانه و اجراهايى خوب، گواه تحصيلات طراحان ايرانى در پاريس قبل از جنگ ... بودند. اين طراحان كه با آموزش هاى دانشكده بوزار به ايران بازگشته بودند، تحت سرپرستى معمار و باستان شناس فرانسوى، آندره گدار، اولين مدرسه آموزش معمارى معاصر ايران را در دانشگاه تهران پايه گذارى كردند.
بهترين توصيف ويژگى زيبايى شناسانه نظريه ها و نگرش هاى معمارانه براى بناهاى عمومى «يادمان هاى آريايى» است كه از اسليمى هاى اسلامى نيز بهره برده بودند. تنها فرودگاه مهرآباد اثر محسن فروغى و مشاوران سوئدى وى، ساختمان مجلس سنا در تهران اثر حيدرغيابى و ساختمان دفتر مركزى شركت ملى نفت ايران اثر عبدالعزيز فرمانفرمائيان توانستند نظر عموم مردم را كه به ناگاه با مقياس عملكرد، تكنولوژى و ساخت كاملاً متفاوتى روبه رو شده بودند به خود جلب كنند. گرچه اين بناها ساختمانهايى قابل توجه بودند، اما هرگز به سطح معمارى عالى نرسيدند.
اگرچه اين تحليل شتابزده و صورى هرگز به كام فرمانفرمائيان خوش نيامده و او را واداشته كه در آمريكا پاسخى مكتوب و مطبوعاتى بدان بدهد، اما درست بر چنين اساسى است كه مى توان از حضور فكرى و فلسفى و آفرينه هاى معمارى او ياد كرد و سخنى به ميان آورد. كسى كه بعد از فارغ التحصيلى از «بوزار» پاريس بلافاصله به ايران مى آيد و در دانشكده هنرهاى زيبا دانشگاه تهران با كسانى چون سيمون و فروغى مشغول به تدريس مى شود. مسجد دانشگاه تهران نخستين اثرى است كه او به طور رسمى از خود به جا مى گذارد. اثرى كه «هانرى استيرلن» در كتاب خود آن را در مقايسه با مساجد قديمى، نمادى از هنر ايرانى شمرده است. تدريس در دانشكده هنرهاى زيبا و كار در دفتر ساختمان دانشگاه تهران، نمى تواند پاسخگوى نيازهاى درونى و كنكاش هاى بيرونى اين معمار ايرانى باشد و بالاخره او را وادار به استعفا و به فكر تأسيس يك دفتر مهندسى مى اندازد. دفترى كه تا آن زمان در ايران وجود نداشت و جاى آن را خارجى ها پر كرده بودند. فرمانفرمائيان اما با روح جست وجوگرى كه دارد به تكميل تجربيات خود در اين زمينه مى پردازد و اقدام به تشكيل يك دفتر مهندسى در مقياسى ملى و بين المللى مى كند تا طرف قرارداد دولت ايران در پروژه هاى بزرگ ساختمانى باشد و درست به همين خاطر هم هست كه حالا ردپاى او را در جاى جاى اين شهر بزرگ (تهران) و در سازه هاى مهم بسيارى مى بينيم و مى يابيم.
او براى اين كار از مراجعه به منابع خارجى نيز دريغ نمى كند و ضعف پروژه هاى خود را بدين ترتيب برطرف مى كند. در يك چنين بستر بزرگى است كه بسيارى از معماران درجه يك آن زمان نيز شروع به تجربه اندوزى مى كنند و وارد بازار كار مى شوند. اين موضوع هم به خالى بودن عرصه باز مى گردد و هم به تعدد سفارش هايى كه فرمانفرمائيان مى گيرد و مى پذيرد. نسبتى كه با ورود و خروج وزارتخانه هايى چون آبادانى و مسكن و سازمانهايى چون برنامه و بودجه و ديگر سازمانها و ادارات مرتبط با موضوع ساخت و ساز دائم قبض و بسط مى يابد.
كامران ديبا در نوشته اى دفتر فرمانفرمائيان را به خاطر تعدد كادر فنى و كيفيت حرفه اى و قدرت انجام كار در زمان خود و در خاورميانه «بى نظير» مى شمرد و از جمله دستاوردهاى اين دفتر را «عرصه و معرفى تكنولوژى پيشرفته در ساختمان بلندمرتبه» مى داند كه «باروش هاى ضدزلزله محاسبه شده اند.» نمونه هاى اين بلندمرتبه سازى را هنوز مى توان در تهران و در چندين سازه شاخص ديد. دفتر مركزى شركت نفت، ساختمان وزارت كار، ساختمان وزارت كشاورزى، برجهاى سامان، برجهاى ونك پارك، ساختمان بانك اعتبارات ايران و... از اين جمله اند كه هنوز در بافت شهرى پايتخت خودنمايى مى كنند و در ميان ساختمانهاى بلندمرتبه نوساز مى درخشند.
به طورى كه مى توان در كارنامه او چه در سالهاى ۱۳۳۳ تا ۱۳۴۷ كه تنها كار مى كرد و چه در سالهاى ۱۳۴۷ به بعد كه دفاتر ديگرى را به همكارى گرفته بود طراحى و اجراى ساختمانهاى زيادى را با كاربردهاى گوناگون پيدا كرد. در اين گستره از طراحى ساختمانهاى ادارى و دانشگاهها و مدارس عالى گرفته تا موزه و هتل و كارخانه و برج و كاخ و مجموعه ورزشى، ترمينال فرودگاه و... يافت مى شود. كارهاى بسيار شاخصى كه از ميان آنها مى توان به كاخ نياوران، كاخ مادر در سعدآباد، كاخ محمودرضا پهلوى در سعدآباد، ترمينال حجاج و ترمينال مسافرى صدهزارمترى فرودگاه مهرآباد، موزه فرش تهران، پاويون ايران درنمايشگاه بين المللى مونترال (۱۹۶۷)، ساختمان پست تهران، ساختمان مركزى اداره تلويزيون ايران، استاديوم آزادى با درياچه، دانشكده كشاورزى كرج، ساختمان هاى دانشگاه تهران در اميرآباد، ساختمان بانك صادرات اصفهان، كارخانه داروپخش درجاده كرج، بيمارستان ۲۰۰تختخوابى براى ارتش در شمال تهران، نقشه جامع شهرتهران (با همكارى ويكتورگروئن)، دهكده خانه دركرج، كاخ پرنس خالد در رياض (عربستان سعودى) و دهها طرح اجراشده ساختمانى و شهرسازى ديگر اشاره داشت.
اين تصور اغلب بوده و به خاطر آمده كه برخى از بناهاى يادشده مى توانست با طراحى بهتر و دقيق تر به سطح بالاتر و والاترى ارتقا پيداكند.
البته اين فرض درخيلى موارد و دراستناد به بناهاى دولتى و يادمانى و شهروندى ديگرى كه در ادامه و به ويژه بعد از انقلاب ساخته شده و مى شوند، تا حدود زيادى بيرنگ و بى رمق مى گردد و اجازه مى دهد كه همچنان از آثار به جاى مانده از دفتر فرمانفرمائيان و ديگر معماران پيشگام و پيشرو معاصر به بزرگى و عظمت يادكنيم. چه گام برداشتن در زمانه و زمينه اى خالى، اگرچه هميشه خطر بدعت گذارى و تحميل سليقه هاى شخصى و مشخص را با خوددارد، اما بسيارسخت تر از هر آغاز و احياناً جبرانى است و اين به ويژه در معمارى قرن بيستم غرب به اثبات رسيده و در لايه لايه آن نمود يافته است.
عبدالعزيز فرمانفرمائيان چنان كه كامران ديبا از او نقل مى كند كارش را در گاراژ پدرش و با طراحى منازل شخصى براى اقوام و دوستان آغاز مى كند و براى فرار از اين تنگنا، خود داوطلب درخواست از دولت براى طراحى و ساخت بناهاى دولتى و عمومى مى شود. كارى كه رفته رفته هم پايه اى براى دفاتر «مهندسين مشاور» مى شود و هم عرصه را براى ورود معماران جوان و ايرانى به بازار ساخت و سازهاى كلان باز مى كند و هم زمينه اى مى شود براى رسميت يافتن و به رسميت شناختن نظام معمارى و مهندسى كه در دهه پنجاه مى رفت با معمارى معاصر غرب همراه شود.
آثار مهم
• استادیوم ورزشی آزادی
• ساختمانهای شرکت نفت
• مسجد دانشگاه تهران
• طرح ساختمان راکتور اتمی دانشگاه تهران
• ساختمان وزارت کشاورزی
• ساختمان وزارت کار
• ساختمان بانک اعتبارات ایران
• ساختمان پست و تلگراف و تلفن
• فرودگاه مهرآباد
• طرح اولیه فرودگاه جدید امام خمینی
• تهیه طرح جامع شهر تهران
• برجهای سامان
• برجهای ونکپارک
• ساختمان بورس
• دانشکده دامپزشکی
• کاخ مادر سعد آباد
• کاخ نیاوران
• ساختمان اداری صدا و سیما
• موزه فرش تهران
منابع
گفتگو با عبدالعزیز فرمانفرمائیان درباره اولین طرح جامعه تهران، شهر، ش ۲۸، (زمستان ۱۳۸۲): ص ۲۱.
وبگاه آفتاب
مجله معمار
مركز معماري ايران
بیشتر...
متولد: 1332
حوزه فعالیت : معماری و نقاشی
سبک : پست مدرن
تاثیر گرفته از : لویی کان
علیاکبر صارمی (۱۳۲۲-) معمار و نقاش ایرانی است.
صارمی در سال ۱۳۲۲ متولد شد. در سال ۱۳۴۷ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته معماری فارغالتحصیل شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه پنسیلوانیا در دریافت درجه دکتری پیگرفت. رساله دکتری او زیر نظر استادش لویی کان نوشته شد. صارمی پس از بازگشت به ایران، در دفتر معماری سردارافخمی مشغول به کار شد و در سال ۱۳۵۹ دفتر شخصی خود، مهندسین مشاور تجیر، را تأسیس کرد. او علاوه بر تدریس دانشگاهی تهران، مقالاتی نیز در مجلات معماری معتبر دنیا منتشر کرده است.
صارمی همسر هایده حائری، بازیگر معروف سینما و تئاتر، است.
سوابق تدریس
• مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی ۱۳۶۹-تا کنون
• مدرس دانشگاه فارابی ۱۳۵۵-۱۳۵۹
• مدرس دانشگاه تهران ۱۳۷۳-۱۳۷۶
عناوین و سمت ها
• عضو كانون مهندسان معمار دانشگاه تهران
• عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران
• عضو انجمن صنفی مهندسان مشاور معمار و شهرساز
• عضو جامعه مهندسان معمار ایران
• رئیس هیات مدیره مهندسین مشاور تجیر از ۱۳۵۹
• مدرس در دانشگاه آزاد اسلامی
• عضو هیات امناء انجمن مفاخر معماری ایران
آثار ساخته شده
• ویلای صارمی، نوشهر، ۱۳۵۲
• خانه افشار، زعفرانیه، تهران، ۱۳۵۳-۱۳۵۵
• برج بلور، تبریز، ۱۳۷۹
• ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در الجزایر، ۱۳۸۱
• ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در تیرانا آلبانی، ۱۳۸۱-۱۳۸۳
• تالار شهر کرمانشاه(تالار انتظار)، ۱۳۸۷-۱۳۸۳
• آمفی تئاتر انستیتوپاستور، تهران، تجیر ۱۳۶۷
• سفارت جمهوری اسلامی ایران در آلبانی، تجیر ۱۳۷۹
• ساختمان تجاری و اداری برج بلور، تبریز، تجیر ۱۳۸۰
• مجموعه تجاری و فرهنگی و شورای شهر مشهد، تجیر ۱۳۸۳
• مجموعه نمایشگاهی و اداری، كیش، تجیر ۱۳۸۴
آثار تالیفی
• معماری و موسیقی، مجموعه مقالات، نشر فضا ۱۳۷۰
• كتاب گیلان، مجموعه مقالات، انتشارات روشنگران ۱۳۷۵
• تاریخ معماری و شهرسازی، مجموعه مقالات، انتشارات میراث فرهنگی ۱۳۷۵
• ارزشهای پایدار در معماری ایران، انتشارات میراث فرهنگی
• طرح هایی از ایران، انتشارات فرهنگسرا ۱۳۷۷
• ارائه طرح هنرستان هنرهای تجسمی كرج، كتاب نگاهی به مهندسی ساختمان و معماری معاصر ایران 3، انتشارات وزارت مسكن و شهرسازی ۱۳۷۷
• ارائه طرح خانه جلفا، كتاب معماری جهان نوشته كنت فرامپتون، امریكا ۱۳۷۹
• ارائه طرح های سفارت خانه های آلبانی و الجزایر، كتاب معماری دیپلماتیك، انتشارات وزارت امور خارجه ۱۳۸۳
منابع
بانیمسعود، امیر. معماری معاصر ایران. تهران: نشر هنر معماری قرن، ۱۳۸۸. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۱۷۲-۱۱-۹
مركز معماري ايران
متولد : 1356
علیرضا تغابنی متولد 1356 تهران است و ورودی 1374 دانشگاه گیلان در رشته معماری بوده ، که پس از اتمام آن در 1381 ، با رتبه اول در آزمون دکتری دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات پذیرفته شد و در سال 1386آنرا به اتمام رساند. بعد از حدود 8 سال کار در مهندسین مشاور مختلف در سال 1383 بصورت مستقل به طراحی و تمرین معماری پرداخت و در سال 1387 با مشارکت، دفتر رازان را تاسیس نمود و به مدیریت آن پرداخت ، در سال 1388- با حفظ امتیاز و مالکیت معنوی طرح های گذشته خود- دفتر معماری "دیگر "راپایه کذاری کرد و هم اکنون دفتر وی با این نام مشغول فعالیت است. حاصل این دوره هشت ساله،طراحی بیش از چهل پروژه وجوایز متعدد معماری بوده که از جمله آنها دو بارکسب رتبه اول در جایزه بزرگ معمار (ویلایی برای یک دوست در سال 87 و ویلای امیر در سال90)، رتبه دوم جایزه بزرگ معمار(ویلای کوهسار در سال 91)، رتبه اول مسابقه طراحی نما(ساختمان 93 تهرانپارس در سال 88 ) و فینالیست شدن در فستیوال معماری بارسلونا (ساختمان نظام مهندسی قزوین در سال 90) بوده است. او از سال 1381 به تدریس در دانشکده های مختلف معماری از جمله دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز و همچنین داشگاه فردوسی مشهد، مشغول بوده است. و نمایشگاه های انفرادی و جمعی نقاشی برگزار کرده است.
متولد 1333 تهران
فرزاد دلیری در سال 1333 متولد شد و از دانشگاه معماری و طراحی شهری علم وصنعت ایران فارغ التحصیل شد. او کار معماری خود را در اوایل سال 1359 در تهران آغاز کرد. نام دلیری و کار او به خوبی در ایران به ویژه در تهران(شهری ساخته شده از سبک های مدرن و سنتی که در آن تعداد ساختمان های شیک و چشمگیر روز به روز رو به افزایش است) به رسمیت شناخته شده است.
برخی پروژه های او عبارتند از:پروژه های مسکونی
افرا
آمتیس
آریا پارک
بام البرز
بام جمشیدیه
بام مهماندوست
بام نیاوران
بوستان
پارک مسکونی چناران
دنا
گل
مجتمع مسکونی گلنار
ایران زمین
جم
لوتوس
مهرگان
نگاه
نگارستان
مهماندوست پارسیان
باغ گل رز
سروستان
پارک مسکونی سروستان
ویلا لواسان
ویولت
هفت آسمان
پروژه ها ی چند عملکردی:
ساختمان تجاری اداری آفریقا
برج عمار
مرکز اداری و تجاری ارتش
بام شریعتی
پروژه بیات
مرکز برند
دریای نور
اداری تجاری گلنار
مرکز تجاری هیراد
کیان
کوه نور
تجاری مرجان
پروژه فولاد نطنز
نگار
نگین خودرو
پلادیم
مرکز خرید پیرامید
صادقیه
سپیدار
مجتمع تجاری – اداری شهرک غرب
برج TOYOTA
تجاری ولنجک
مرکز تجاری زهره عمار
پروژه های پیشنهادی
پروژه حقانی
بیمارستان ایرانی دبی
مسجد کیش
پروژه شریعتی
مرکز تجاری ولیعصر
وب سایت : www.farzaddaliri.com
منبع:مركز معماري ايران
امیر بانی مسعود | |||
با مروری کوتاه بر سیر تاریخی و شکل گیری شهرها ازگذشته تا کنون درمی یابیم که فضای درونی و بیرونی نماها در دوره های مختلف تاریخی متاثر از عوامل گوناگونی چون حاکمیت ،مسائل سیاسی ، اقتصادی وآداب و رسوم بوده است . بناهای تاریخی و آثاربه یاد ماندنی و پابرجا که ازدوران کهن استواری خود را حفظ کرده اند نتیجه قرن ها فکر و تلاش نیاکان ما است.